"ചുവന്ന അക്ഷരങ്ങള്‍ വായിച്ചെടുക്കാന്‍ പ്രയാസമുണ്ടാവില്ല"

ഇന്നു വീണ്ടും ഞാനെണ്റ്റെ പേനയെടുത്തു.

തുമ്പിലടിഞ്ഞു കൂടിയിരുന്ന പൊടിക്കൂട്ടങ്ങളിലുടക്കി

മഷിത്തുള്ളികള്‍ പുറത്തേക്കൊഴുകാതെയായിരിക്കുന്നു.

കാലം തീര്‍ത്ത തടവറക്കുള്ളിലിരുന്ന്‌

ആ നീലമഷിയും കട്ടപിടിച്ചിരിക്കണം...എണ്റ്റെ മനസ്സുപോലെ.

എനിക്കെഴുതണം...എല്ലാം..

എണ്റ്റെ വാക്കുകളെ പ്രണയിച്ചിരുന്ന ഒരാള്‍ക്കുവേണ്ടി എനിക്കെഴുതണം.

എണ്റ്റെ നെഞ്ചിടിപ്പിനെണ്ണം കൂടുന്നുവോ?

ഒരു പേറ്റുനോവുകൂടെ ഞാനറിയുന്നുവോ ഈശ്വരാ?

എണ്റ്റെ വിരല്‍ത്തുമ്പുകള്‍ വിറക്കുന്നുവോ?

എനിക്കെല്ലാമെഴുതണം.

ചതിയുടെ ചതുപ്പുനിലങ്ങളില്‍ ഇടറി വീണുടഞ്ഞ ചിന്തകളെ കുറിച്ച്‌,

വിഷജ്വരം ബാധിച്ച്‌ തളര്‍ന്നു വീഴുന്നയെണ്റ്റെ നിഴലിനെ കുറിച്ച്‌,

ദൈര്‍ഘ്യമേറുന്ന ഭ്രാന്തന്‍ കനവുകളെ കുറിച്ച്‌,

നക്ഷത്രങ്ങളെന്നേക്കുമായന്ന്യമാവുന്ന രാത്രികളെ കുറിച്ച്‌,

എനിക്കെല്ലാമെഴുതണം.

എനിക്കൊരുപാടു ചോദിക്കാനുണ്ട്‌,

അതെ എണ്റ്റെ ഓരൊ വാക്കും ആ മനസ്സില്‍ തുളച്ചു കയറണം

വിരഹത്തിണ്റ്റെ വികൃതിക്കൈകളുടെ വേദനിപ്പിക്കുന്ന നഖപ്പാടുകള്‍

കണ്ണുകളില്‍ നനവു പടര്‍ത്തുന്നതെന്തേ?

കാലം പിഴുതെറിയുന്ന നിമിഷങ്ങളില്‍ കണ്ണീരിണ്റ്റെ നനവു പടരുമ്പോള്‍,

മനസ്സു വിങ്ങാറുണ്ടോ?

എനിക്കെല്ലാം പറയണം.

എന്നെ മുറിവേല്‍പ്പിച്ച ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കുള്ള മറുപടി.

നിണ്റ്റെ നിഴല്‍ പോലും എണ്റ്റെ കാഴ്ചയില്‍ നിന്നകന്ന്‌ പോവുമെന്നറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍,

സത്യം....

നിന്നെ ഞാന്‍ കാണാതിരിക്കുമായിരുന്നു.

എണ്റ്റെ കേള്‍വിപ്പുറത്തു നിന്നും നിണ്റ്റെ മര്‍മരം പോലും അന്യമാവുമെന്നറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍,

സത്യം....

നിന്നെ ഞാന്‍ കേള്‍ക്കാതിരിക്കുമായിരുന്നു.

എനിക്കെല്ലാമെഴുതണം..ചോദിക്കണം.. പറയണം

എല്ലാമെല്ലാം...

പക്ഷെ ഞാനെഴുതുന്നതെങ്ങനെ?

പണി മുടക്കിയ ഈ പേനയുടെ വയറില്‍ ഞാനെണ്റ്റെ രക്തതുള്ളികള്‍ നിറക്കട്ടെ?

അവസാന തുള്ളി വരേക്കും ഞാനെഴുതാം.

ചുവന്ന അക്ഷരങ്ങള്‍ വായിച്ചെടുക്കാന്‍ പ്രയാസമുണ്ടാവില്ല.

പൊടിപിടിച്ച ഓറ്‍മ്മകള്‍ക്കു നടുവില്‍,

മൌനമൃതി കടമെടുത്ത വാക്കുകള്‍ക്കിടയിലിരുന്ന്,

വിറയാറ്‍ന്ന വിരലുകള്‍ കൊണ്ടു ഞാന്‍ തുന്നിയെടുത്ത ശവക്കച്ചയില്‍ പൊതിഞ്ഞ്‌,

ഞാനെണ്റ്റെയീ ജന്‍മത്തിനെ ഒഴുക്കാം.

പുനറ്‍ജനിക്കാതിരിക്കാന്‍ തിരകളെ കൂട്ടു പിടിക്കാം,

നക്ഷത്രങ്ങളെ കാവലിരുത്താം.

നീയുണ്ടാവണം ഈ തീരത്തു തന്നെ.

അസ്തമയത്തിണ്റ്റെ തീ ചുവപ്പില്‍ വെന്തു നീറി

എണ്റ്റെ നിഴലെങ്കിലും ഇല്ലാതാവും വരെ.

നീയുണ്ടാവണം ഈ തീരത്തു തന്നെ........

ഷഹീര്‍.കെ.കെ.യു